Πριν από περίπου ένα χρόνο επιστήμονες από διάφορα ερευνητικά κέντρα εντόπισαν μία χαμένη ήπειρο στα βάθη στου Ινδικού Ωκεανού. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι στη χαμένη ήπειρο υπήρχαν δάση από φτέρες και κωνοφόρα δέντρα καθώς και θηλαστικά.
Ο Dr. Millard Coffin, διευθυντής της επιστημονικής αποστολής και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τέξας επισημαίνει: "Βρήκαμε αδιάψευστες αποδείξεις. Κομμάτια ξύλου, σπόρους και γύρη που απομονώσαμε σε ένα ίζημα ηλικίας 90 εκατομμυρίων ετών από το κεντρικό οροπέδιο μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μεγάλο μέρος της περιοχής βρισκόταν πάνω από τη θάλασσα". Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η ήπειρος δημιουργήθηκε μετά από τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη πριν από 110 εκατομμύρια χρόνια, ενώ πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια μία ανάλογη έκρηξη είχε σαν αποτέλεσμα τη βύθισή της.
Για την παραπάνω μελέτη χρησιμοποιήθηκε το ειδικό σκάφος "Joides Resolution" το οποίο κατόρθωσε να εξορύξει πετρώματα μέσα στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Δώδεκα αντηρίδες που ελέγχονται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές κρατούν το πλοίο σταθερό ακόμα κι όταν στον ωκεανό πνέουν πολλά μποφώρ. Ο δε πύργος γεωτρήσεών του μπορεί να κάνει εξορύξεις ακόμα και σε βάθος 9.000 μέτρα κάτω από τη θάλασσα. Η εν λόγω περιοχή βρίσκεται στο οροπέδιο Kerguelen, 2. 000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και ίσως κάποτε, όταν βρισκόταν στην επιφάνεια να χρησιμοποιήθηκε ως οδό μετακίνησης οργανισμών από την Αυστραλία, την Ινδία και την Ανταρκτική.
Το τεράστιο οροπέδιο, έκτασης όσο το 1/3 της Αυστραλία, δημιουργήθηκε από μία συγκλονιστική υποβρύχια έκρηξη που εκτόξευσε τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακής λάβας στην επιφάνεια του ωκεανού, όπου η ηφαιστειακή μάζα ψύχθηκε και στεροποιήθηκε δημιουργώντας τα νησιά Kerguelen. Ανάλογα φαινόμενα ήταν συνήθη πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια. Άγνωστη παραμένει η ακριβής έκταση του οροπεδίου που ήταν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, αλλά συγκριτικές μετρήσεις θεωρούν ότι ήταν όσο και η Βρετανία. Στα πετρώματα που εξορύχθηκαν απομονώθηκαν σπόροι και απολιθώματα από κελύφη οστράκων. Μόνο ενδείξεις και όχι αποδείξεις υπάρχουν για την ύπαρξη θηλαστικών. Όμως αυτό που έχει μεγάλη σημασία για του ερευνητές είναι το πέτρωμα από ορυκτό γρανάτη, καθώς ο τελευταίος δημιουργείται αποκλειστικά από υψηλές πιέσεις που ασκούνται σε πετρώματα της ηπειρωτική πλάκας.
Ο Dr. Fred Frey καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), παρατηρεί: "Πρόκειται για πολύ σημαντικό εύρημα. Εάν κατανοήσουμε τον μηχανισμό με τον οποίο τμήματα μίας αρχαία ηπείρου αφομοιώθηκαν από τον ωκεανό θα έχουμε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα για να περιγράψουμε πως διασπάστηκαν η Αυστραλία, η Ινδία και η Ανταρκτική πριν από περίπου 130 εκατομμύρια χρόνια".