Γράφει ο Ι. Καντ: “να ενεργείς και να αισθάνεσαι έτσι, ώστε ποτέ να μη μεταχειρίζεσαι τον άνθρωπο ως μέσον αλλά πάντοτε να τον έχεις σκοπό στις προθέσεις και στις πράξεις σου.”

Σκεπτικισμός, κατά τον γενικό φιλοσοφικό ορισμό, είναι η αντιμετώπιση κάθε φι­λο­σο­φικής θέσεως (πολλές φορές και μη φιλοσοφικής) με ορθο­λογική σκέ­ψη και κρι­τι­κή που ενέχουν αμφιβολία και αμφισβήτηση.

Πριν αρκετά χρόνια πήρα εντελώς αναπάντεχα για τους κοντινούς μου τη μεγάλη απόφαση να τα “αλλάξω” όλα, γύρω μου και μέσα μου.

«Σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται κάθε στοιχείο του παρελθόντος μας» και το τελικό, παρόν «αποτέλεσμα» είμαστε εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, που καλούμαστε να φανούμε αντάξιοι του παρελθόντος μας.

Η αισθητική είναι ο παράγοντας που επηρεάζει περισσότερο την άποψη που σχηματίζει κανείς για διάφορες καταστάσεις ή πρόσωπα. Σύμφωνα με τον Κίρκεγκωρ το αισθητικό στάδιο που περνά κάθε άνθρωπος είναι συνδεδεμένο με το νόημα της ζωής και της ευτυχίας.

Έννοιες   βαθιά  αποτυπωμένες που καθορίζουν και προσαρμόζουν τον άνθρωπο  , προσδιορίζοντας   τον ταυτόχρονα στο παρελθόν  διαπράτουν μια  μη ηθελημένη απάτη εις βάρος του .

Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι σχεδόν σε όλες τις περιοχές του κόσμου που θεωρούνται από τη σύγχρονη επιστήμη ως κοιτίδες των μεγάλων αρχαίων πολιτισμών καταγράφεται η προσδοκία του Μεσσία.

Από τα οράματα των μεγάλων μυστών μέχρι τους εφιάλτες μας και από τους λαϊκούς ονειροκρίτες  μέχρι την «Ερμηνεία των Ονείρων» του Σίγκμουντ Φρόιντ, τα όνειρα αποτέλεσαν ένα ουσιαστικό συστατικό όλων των μορφών της ανθρώπινης δραστηριότητας, είτε αυτή αφορούσε την καθημερινή ζωή είτε την πνευματική δημιουργία και τις τέχνες. 

Η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αρχαία Ελλάδα και συνεχίζει και σήμερα να είναι σημαντική στην πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων καθώς διαμόρφωσε τη μυθολογία τους και τη θέαση και προσέγγιση του κόσμου τους.

O μεγάλος Βρετανός βιολόγος κ. Ρίτσαρντ Ντόκινς ήταν οργισμένος την επομένη του τρομοκρατικού χτυπήματος στη Νέα Υόρκη. Όχι μόνο για τη φρικιαστική πράξη, αλλά και για το γεγονός ότι οι εξηγήσεις που δίνονται περιτριγυρίζουν το θέμα, αλλά δεν μπαίνουν στην ουσία του.

Αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν η θάλασσα που με καλούσε να βυθιστώ μέσα της, αλλά το μέλλον, αυτό το μυστήριο που κρέμεται πάντα στον ορίζοντα μας, στοιχειωμένο από τους φόβους και τις ελπίδες μας.

Με αφορμή τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στον τόπο μας, αλλά και στις γειτονικές χώρες καθώς και τις πλημμύρες που πρόκειται να ακολουθήσουν, αναφέρομαι σ αυτό το θέμα, όχι από την σκοπιά των άλλων σχολιαστών που προσπαθούν να εντοπίσουν τον υπεύθυνο για τους εμπρησμούς.