Την 1η Μαΐου 2011, ο Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε την εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν ύστερα από αιφνιδιαστική επιχείρηση ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο Πακιστάν.

Το διάγγελμά του κράτησε μόλις εννέα λεπτά, ήταν πολύ μετρημένο στους τόνους του, δεν αποκάλυψε καμία λεπτομέρεια της επιχείρησης και κατέληγε στην πεποίθηση ότι η καλύτερη ασπίδα εναντίον της τρομοκρατίας είναι «ένα ενωμένο έθνος, με ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους».

Η εικόνα δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετική όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την εκτέλεση του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ύστερα από μια άλλη επιχείρηση ειδικών δυνάμεων, αυτή τη φορά στη Συρία. Με το εντελώς χαρακτηριστικό του κράμα ελαφρότητας και εγωπάθειας, ο Τραμπ έδινε θεατρική παράσταση επί πενήντα ολόκληρα λεπτά, δεχόμενος ευχαρίστως ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους. Αποκάλυψε λεπτομέρειες της επιχείρησης που ουδέποτε θα διανοούνταν να δημοσιοποιήσει το Πεντάγωνο και ηδονιζόταν να εκσφενδονίζει υβριστικούς χαρακτηρισμούς για τον νεκρό τρομοκράτη, τύπου «δειλός», «σκύλος» και «κλαψιάρης», αντάξιους των κόμικς που απεικονίζουν τον καλό λευκό να παίρνει το σκαλπ του κακού Ινδιάνου. Από την αρχή μέχρι το τέλος καμάρωνε που αυτός, και μόνον αυτός, κατάφερε να νικήσει και να αποκεφαλίσει το ISIS, για να αντιδιαστείλει τον εαυτό του με τους Δημοκρατικούς προκατόχους και ανθυποψηφίους του, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020.

Διαβάστε το άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου: https://www.kathimerini.gr/1049390/article/epikairothta/politikh/o-tzixantismos-8a-epiviwsei-toy-tramp-kai-toy-isis