Αναρωτιέμαι φίλε, τί είναι αυτό που μετά από 5 χρόνια με αίμα δάκρυα και ιδρώτα δεν επιτρέπει στο κόμμα να γίνει πόλος έλξης των απογοητευμένων και εξαθλιωμένων.
Γιατί την αγανάκτηση και το θυμό τον κεφαλαιοποίησε ο ερμαφρόδιτος ΣΥΡΙΖΑ και όχι το κόμμα; Γιατί η Χρυσή Αυγή με τους βουλευτές της υπόδικους και την ιδεολογία της ένα συνοθύλευμα από εθνικοσοσιαλιστικές, ακρο-πατριωτικές και «όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω» απόψεις έχει φτάσει να να είναι τρίτο κόμμα ενώ το ΚΚΕ έχει χάσει 180.000 ψήφους σε σχέση με τις εκλογές του 2009;
Φίλε μου, όσο κι αν φταίνε τα media, τα ξένα κέντρα, οι δυνάμεις της αντίδρασης και οι αυταπάτες των ίδιων των ψηφοφόρων, δε μπορεί, σε κάτι πρέπει να φταίει και το κόμμα. Δε μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι που δεν αναγνωρίζουν την αλήθεια και το φώς και επιμένουν να περιπλανιώνται στα σκοτάδια.
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι ιδεολογικές βάσεις του Μάρξ απαντούσαν στις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των καταπιεσμένων τάξεων της βιομηχανικής επανάστασης, αλλά μικρή έως μηδενική εφαρμογή και ανταπόκριση θα είχαν στα φεουδαρχικά καθεστώτα του Μεσαίωνα; Έχεις σκεφτεί ότι ο πολιτικός μετασχηματισμός των οικονομικών θεωριών του Μάρξ από το Λένιν και τους επιγόνους του αντιμετώπιζε τα δεδομένα μιας αχανούς χώρας η οποία δεν είχε γνωρίσει ποτέ ούτε καν την επίφαση δημοκρατίας; Είσαι ικανοποιημένος από τη λειτουργία του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και της δικτατορίας του προλεταριάτου, όπως το ίδιο το ΚΚΕ τη χαρακτηρίζει, στις χώρες που τα εφάρμοσαν; Ποιά είναι η γνώμη των λαών αυτών των χωρών;
Ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός, οι δύο μεγάλοι εχθροί, έχουν μεταλλαχθεί και εξελιχθεί. Ο σημερινός καπιταλιστής δεν έχει την ανάγκη να έχει υπό τον έλεγχό του τα μέσα παραγωγής, αυτά μπορεί να είναι στην κατοχή του μεγαλύτερου κομμουνιστικού κράτους του κόσμου, η δουλειά του γίνεται ακόμα καλύτερα. Ο σημερινός ιμπεριαλιστής δε χρειάζεται να έχει στρατούς και όπλα, αρκεί ένας μέτριος υπολογιστής και αρκετά κεφάλαια για να αγοράσει τις τύχες ολόκληρων κρατών.
Φίλε μου ο κομμουνισμός πρέπει κι αυτός να εξελιχθεί χωρίς το φάντασμα του ρεβιζιονισμού να τρομοκρατεί. Σε θεωρητικό επίπεδο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και τις διεκδικήσεις όχι της βιομηχανικής επανάστασης αλλά της σημερινής πραγματικότητας η οποία είναι πολύ πιο σύνθετη από το παλιό μοντέλο οικονομικών και εργασιακών σχέσεων μεταξύ των τάξεων. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι η εργατική και η αστική τάξη έχουν πλέον ενωθεί, καθώς ο δικηγόρος ο γιατρός και ο μηχανικός απέκτησαν τα ίδια δικαιώματα με τον εργάτη στην ανεργία και τη φτώχεια. Σε πρακτικό επίπεδο να διαμορφώσει μια πολιτική θεωρία και σύστημα εξουσίας που θα αναγνωρίζει τα λάθη του παρελθόντος και θα λαμβάνει υπ' όψιν τα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης ώστε να μη γεννά απομόνωση.
Η εναλλακτική λύση ενός νέου κομμουνισμού είναι αναγκαία προϋπόθεση για την πολιτική ισορροπία, ώστε αγωνίες, απογοητεύσεις και θυμός να μη διοχετεύονται σε στείρες ή και επικίνδυνες οδούς. Αυτή είναι η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ, η οποία αν αμεληθεί μπορεί να μην αναφέρεται στα μελλοντικά βιβλία δίπλα στα Δεκεμβριανά και την αποχή από τις εκλογές του Μαρτίου του 1946, αλλά ίσως να έχει το ίδιο βάρος για τις τύχες της χώρας και του λαού της.