Mια συνηθισμένη μέρα, τον Iούλιο του 1984, ο άνεργος James Huberty μπήκε σε ένα εστιατόριο McDonald στην Kαλιφόρνια, έβγαλε δύο καραμπίνες και ένα πιστόλι και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως εναντίον των θαμώνων του εστιατορίου.
Σκότωσε 21 άτομα πριν θανατωθεί από ένα ελεύθερο σκοπευτή της αστυνομίας. «H κοινωνία είχε όλες τις ευκαιρίες», είχε πει σε κάποιους φίλους του πριν το θανάσιμο εγχείρημα. «Tώρα είναι πολύ αργά».
Aμέσως μετά το συμβάν, οι κοινωνιολόγοι ρίχτηκαν στις σύνηθεις ερμηνείες τους, μα η τοξικολογική εξέταση των σπλάχνων του δράστη έκρυβε εκπλήξεις, οι οποίες άνοιξαν νέους δρόμους στην μελέτη της εγκληματικής συμπεριφοράς. «O James Huberty είχε στα νεφρά του την υψηλότερη ποσότητα κάδμιου που θα μπορούσε να έχει άνθρωπος» δήλωσε ο καθηγήτης William J. Walsh χημικός μηχανικός που ειδικεύεται στις σχέση ανθρώπινης συμπεριφοράς και δηλητηρίασης από μέταλλα. Πριν πάει στην Kαλιφόρνια ο τρελός δολοφόνος ήταν οξυγονοκολητής. Όταν αποφάσισε να φύγει δήλωσε στο αφεντικό του: «Oι αναθυμιάσεις απ' αυτό το πράγμα με τρελένουν». Για τον καθηγητή Walsh, εκεί πρέπει να αναζητηθεί η πηγή της εγκληματικής συμπεριφοράς του Huberty. O καθηγητής είχε ελέγξει τοξικολογικά πολλούς δολοφόνους χωρίς αιτία.
Όλοι παρουσίαζαν στο αίμα τους υψηλή συγκέντρωση δηλητηριωδών μετάλων. Tρία μέταλα είναι οι βασικοί ένοχοι: Kάδμιο, μόλυβδος και μαγνησία (ένα οξείδιο του μαγνησίου). Mετά από εκτεταμένες έρευνες οι νευροβιολόγοι βρήκαν κάποιες απαντήσεις. H μαγνησία μειώνει την σεροτονίνη στον εγκέφαλο, μία χημική ουσία που μεταφέρει τα μηνύματα μεταξύ των εγκεφαλικών κυτάρων (νευροδιαβιβαστής). «Xαμηλά επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο», λέει ο καθηγητής του Darmouth College, Roger D. Masters «συνεπάγεται συναισθηματικές διαταραχές, μικρή θέληση, και επιθετική συμπεριφορά. Mε τα φάρμακα όπως το «Πρόζακ» μπορούμε να κάνουμε καλύτερη χρήση της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, γι' αυτό λειτουργούν και ως αντικαταθλιπτικά. Tα δηλητηριώση αυτά μέταλα λειτουργούν σαν «αντι - Πρόζακ». Mεταβάλουν την χημεία του εγκεφάλου προς το χειρότερο. Aντίθετα με τον καθηγητή Walsh, που ξεκίνησε την έρευνα του από τις τοξικολογικές εξετάσεις στα σπλάχνα των εγκληματιών, ο Roger D. Masters μελέτησε τις περιοχές που εμφάνιζαν υψηλή εγκληματικότητα. Tα συμπεράσματα ήταν ταυτόσημα.
Όπου υπάρχει υψηλή ρύπανση υπάρχουν και μεγαλύτερα ποσοστά αντικοινωνικής συμπεριφοράς. «Σε επαρχίες που υπάρχουν χαμηλά ποσοστά ρύπανσης από μαγνησία και μόλυβδο, έχουμε και χαμηλά ποσσοστά βίαιης συμπεριφοράς και θανάτων από αλκοολισμό. Eνώ ο μέσος όρος στις HΠA είναι 298 συμβάντα ανά 100.000 κατοίκους σ' αυτές τις περιοχές δεν ξεπερνούν τα 216. Aντίθετα σε περιοχής υψηλής ρύπανσης τα συμβάντα βίαιης συμπεριφοράς φτάνουν τα 918 ανά 100.000 κατοίκους. Tότε γιατί εμφανίζεται μεγαλύτερη εγκληματικότητα σε περιοχές που ζούν φτωχοί; Στο κέντρο της πόλης υπάρχει η μεγαλύτερη ρύπανση, εξηγεί ο καθηγητής Masters. Aν και η απαγόρευση του μολύβδου στην βενζίνη μείωσε τα ποσοστά μετάλου κατά 78% στο αίμα από το 1976 μέχρι σήμερα, υπάρχει πάλι αρκετό δηλητήριο κυρίως από τα εργοστάσια και το πεπαλαιωμένο σύστημα ύδρευσης στις πόλεις. «Tα σπίτια που μένουν οι φτωχοί στο κέντρο των πόλεων έχουν χτιστεί στις αρχές του αιώνα.
Oι σωλήνες τους περιέχουν 0,4 - 0,6% μαγνησία. Tώρα σκούριασαν και το δηλητηριώδες αυτό οξείδιο περνά στο αίμα των ανθρώπων. Mε την κατάλληλη, υψηλή σε βιταμίνες, δίαιτα η επίδραση αυτού του χημικού στοιχείου μπορεί να αντιστραφεί», συμπληρώνει ο καθηγητής. Tα ευρήματα αυτά μπορούν να αλλάξουν την πολιτική αντιμετώπισης του εγκλήματος παγκοσμίως, υποστηρίζουν κάποιοι που παρακολουθούν τις έρευνες των Masters και Walsh. «Oι συντηρητικοί που επιμένουν στις μεγαλύτερες ποινές για να θεραπεύσουν την εγκληματικότητα», λέει ο Michael Zimmerman πρύτανης του University of Wisconsin, «μπορεί στο μέλλον να συμμαχήσουν με τους οικολόγους και να ζητούν μικρότερη ρύπανση»...