Εδώ και κάποιες δεκαετίες ο άνθρωπος δίνει την εντύπωση παιδιού που παίζει με δυνάμεις που αδυνατεί να κατανοήσει και να ελέγξει.

Πίσω όμως από κάθε μεγάλη ανακάλυψη εγκυμονούν συχνά κίνδυνοι, που απειλούν ακόμη και την ίδια τη ζωή στον πλανήτη μας. Η σχάση του ατόμου, που θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 20ου αιώνα, απελευθέρωσε τρομακτικές δυνάμεις που αποδείχτηκαν ασύμφορες και καταστροφικές. Παρομοίως και το περιβόητο πρόγραμμα HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program) θεωρείται από πολλούς ως το σύγχρονο «κουτί της Πανδώρας», από το οποίο προβλέπουν ότι σύντομα θα βγουν πολλές συμφορές για τον πλανήτη Γη και την ανθρωπότητα.

Σύμφωνα με τους πολέμιους του HAARP, που είναι ταυτόχρονα κι επικριτές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, όσοι επιστήμονες εμπλέκονται σ' αυτό το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα: «Είναι σαν μικρά παιδιά που παίζοντας με μια μυτερή βέργα, βρίσκουν μια αρκούδα σε χειμερία νάρκη και τη τσιγκλούν στον πισινό για να δουν τι θα συμβεί»...

Για κανένα άλλο επιστημονικό πρόγραμμα δεν γράφτηκαν τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια, όσο για το HAARP, που έγινε το αγαπημένο θέμα των συνωμοσιολόγων της δεκαετίας του 1990. Η διεθνής κοινή γνώμη έστρεψε για πρώτη φορά την προσοχή της στα αρχικά HAARP το 1995. Τη χρονιά εκείνη δημοσιεύτηκε ένα βιβλίο 230 σελίδων, που συντάραξε την διεθνή κοινή γνώμη. Το βιβλίο είχε τίτλο Angels Don't Play This HAARP: Advances in Tesla Technology (Οι Άγγελοι δεν Παίζουν αυτό το HAARP - λογοπαίγνιο με την ελληνική λέξη Άρπα-Harp - Πρόοδοι στην Τεχνολογία Τέσλα) και συγγραφείς του ήταν ο επιστημονικός ερευνητής δρ.  Νικ Μπέγκις και η δημοσιογράφος Τζην Μάνιν. Εκτός του ότι περιείχε αρκετές διαφωτιστικές λεπτομέρειες σχετικά με το σχεδόν άγνωστο ως τότε πρόγραμμα, το βιβλίο αυτό αποτελούσε και μια ανοικτή καταγγελία για τον «υψηλής συχνότητας βανδαλισμό του ουρανού» που ετοιμαζόταν να εξαπολυθεί από την Αλάσκα.

«Αυτό το πρόγραμμα δεν έχει καμιά σχέση με μουσικά όργανα ή με το βόρειο σέλας», ήταν η ειρωνική απάντηση της στρατευμένης πολέμιας του HAARP  Μπάρμπαρα-Κλερ Ζίκουρ σε όσους ζητούσαν να πληροφορηθούν γι αυτό το πρόγραμμα, που ενώ δεν είχε χαρακτηριστεί ως απόρρητο, εντούτοις καλύφθηκε από την αρχή με πέπλα αοριστίας και μυστικότητας. Σύντομα όμως όλοι κατάλαβαν ότι κάτι σημαντικό συνέβαινε στην Τζακόνα (Gakona) της κεντρικής Αλάσκα.

Κάτω από τα μονίμως χιονισμένα βουνά του Σαιντ Ελίας Παρκ εγκαταστάθηκαν 360 κεραίες, ύψους 24 μέτρων η κάθε μία και συνολικής ισχύος 1,7 Gigawatt(!), ένα ραντάρ ασύμφωνης σκέδασης διαμέτρου 36 μέτρων, συσκευές ανίχνευσης, αποστασιόμετρα λέιζερ, μαγνητόμετρα, αισθητήρες υπερύθρων και οπτικές διατάξεις για την ανάλυση της φωτεινής ακτινοβολίας χαμηλού επιπέδου από την ατμόσφαιρα, πομποί, γεννήτριες, κλωβοί ελέγχου κ.α. Εκεί κοντά κτίστηκε επίσης κι ένας οικισμός για τη φιλοξενία μιας μικρής «στρατιάς» επιστημόνων, ερευνητών και ειδικών που θα εκτελούσαν τα πειράματα. Φανερός σκοπός η επίμονη και σε βάθος «έρευνα της ιονόσφαιρας». Όσο για τους κρυφούς σκοπούς του προγράμματος, ακόμη και οι πιο ευφάνταστοι συνωμοσιολόγοι δυσκολεύονται να τους ανακαλύψουν...

Αναμοχλεύοντας το παρελθόν και το επιστημονικό υπόβαθρο αυτού του εξωτικού προγράμματος, με έκπληξη ανακαλύπτουμε τη διαχρονική μεγαλοφυία του Νίκολα Τέσλα, που πριν από έναν αιώνα είχε βάλει τις βάσεις για την ανάπτυξη των τεχνολογιών που βασίζονται στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Συγκεκριμένα στην υπ' αριθμόν 1.119.732 ευρεσιτεχνία του (8-12-1915), ο Τέσλα πραγματεύεται τη δημιουργία μιας «παγκόσμιας ηλεκτρομαγνητικής ασπίδας» ως ένα φοβερό αμυντικό όπλο για την προστασία από κάθε είδους επιθέσεις! Προς τη δύση της ζωής του ο Σερβοαμερικάνος εφευρέτης ασχολήθηκε με την κατασκευή υπερόπλων που θα αχρήστευαν τις πολεμικές συγκρούσεις. Δεν είναι άσχετο εξάλλου ότι, μόλις ο Τέσλα πέθανε (7/1/1943), πράκτορες του FBI έκλεψαν και κατακράτησαν τελικά μέρος των πολύτιμων σημειώσεων του...

Ο θάνατος ωστόσο του Τέσλα, που συνέπεσε χρονολογικά με τις πρώτες προσπάθειες διάσπασης του ατόμου (Πρόγραμμα Manhattan), είχε ως αποτέλεσμα όλες οι μελέτες του σχετικά με τις εφαρμογές της ηλεκτρομαγνητικής τεχνολογίας να βυθιστούν στην αφάνεια. Σ' αυτό συντέλεσε και η έναρξη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, που έστρεψε την προσοχή των ερευνητών αποκλειστικά στα πυρηνικά όπλα, περιθωριοποιώντας έτσι τις σχετικά λιγότερο φονικές τεχνολογίες.

Η περιθωριοποίηση αυτή φαίνεται ότι έληξε το 1980 με τις εργασίες του Αμερικανού φυσικού Μπέρναρντ Ίστλουντ, προέδρου τότε της εταιρίας ARCO. Στην υπ' αριθμόν 4.686.605 ευρεσιτεχνία του,  ο Ίστλουντ κάνει λόγο για τον «Δυναμικό Καθρέπτη»  που δίνει την ιδέα για την δημιουργία μιας «παγκόσμιας ηλεκτρομαγνητικής ασπίδας» υψηλής ενέργειας, που σε πρώτη φάση θα αναχαίτιζε όλα τα διηπειρωτικά βαλλιστικά βλήματα.

Η εφαρμογή των εργασιών του Ίστλουντ,  όσον αφορά τη δημιουργία της ηλεκτρομαγνητικής ασπίδας ως αντιβαλλιστικό σύστημα, ανεστάλησαν το 1987, όταν η τότε πολιτική ηγεσία υπό την προεδρία του Ρ. Ρήγκαν, επέλεξε το πρόγραμμα SDI (Πρωτοβουλία Στρατηγικής Άμυνας ή Πόλεμος των Άστρων) του Ε. Τέλερ. Παρόλα αυτά, οι μελέτες του Ίστλουντ παρέμειναν απόρρητες μέχρι και το 1991.

Σε αυτό συντέλεσε το γεγονός ότι από το 1985, η εταιρία στην οποία ήταν πρόεδρος, η ARCO, μαζί με την θυγατρική της Atlantic Richfield Co. και την ΑΡΤΙ, με εντολή του DARPA (Defence Advanced Research Projects Agency) ανέλαβαν την οικοδόμηση του HAARP σε μια ακατοίκητη περιοχή της Αλάσκα. Κύριο αντικείμενο των εργασιών τους υπήρξε η δυνατότητα επέμβασης στην ιονόσφαιρα για «επικοινωνιακές και άλλες εφαρμογές».

Το HAARP αποτελεί στην ουσία μια εξελιγμένη μορφή «ιονοσφαιρικού θερμαστή». Βομβαρδίζει το ανώτερο στρώμα της ιονόσφαιρας, η οποία εκτείνεται από 60 ως 900χλμ., με μια πανίσχυρη κατευθυνόμενη ηλεκτρομαγνητική ακτίνα. Πιο συγκεκριμένα η συστοιχία των 360 κεραιών που ονομάζεται IRI (Ionospheric Research Instrument), εκπέμποντας 1,7 Gigawatt (1.7 δισεκατομμύρια watts) ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με τη μορφή εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων (ELF και VLF), δημιουργεί στο ανώτερο τμήμα της ιονόσφαιρας μια περιοχή διαμέτρου 48χλμ, που αποτελείται από διεγερμένα λόγω της «θέρμανσης» σωματίδια (το φαινόμενο αυτό  είναι ανάλογο της αρχής λειτουργίας του φούρνου μικροκυμάτων, στον οποίο τα φαγητά ζεσταίνονται μέσω της διέγερσης των μορίων ύδατος που παρέχουν από τα μικροκύματα). Όλη αυτή η διεγερμένη περιοχή λειτουργεί ως ένας τεχνητός φακός (ιονοσφαιρικό κάτοπτρο), που αποσκοπεί στην εστίαση ισχυρών δεσμών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Αυτή η ενέργεια διασκορπίζεται στη συνέχεια και σε άλλες περιοχές της ιονόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια «εικονική κεραία» μήκους πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων. Κοντολογίς με την μέθοδο αυτή ολόκληρη η ιονόσφαιρα μετατρέπεται σε μια γιγαντιαία κεραία ELF. Τα εκπεμπόμενα ηλεκτρομαγνητικά κύματα αντανακλώνται κατόπιν πίσω στη Γη, διαπερνώντας οτιδήποτε οργανικό και ανόργανο και πραγματοποιώντας μια «γήινη τομογραφία» (γεωτομογραφία).

Η πρώτη εικόνα που προσπάθησε να περάσει το HAARP στην κοινή γνώμη ήταν ότι επρόκειτο για ένα επιστημονικό σχέδιο με στόχο την επιλεκτική τροποποίηση της ιονόσφαιρας για τη βελτίωση των τηλεπικοινωνιών. Σύντομα όμως έγινε αντιληπτό ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο ήθελε να εκμεταλλευτεί την ιονόσφαιρα για τους δικούς του σκοπούς. Η επικοινωνία με τα υποβρύχια ήταν ένας από αυτούς.

Ως γνωστόν το νερό είναι πρακτικά αδιαπέραστο από τις περισσότερες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Έτσι, ένα υποβρύχιο που βρίσκεται εν καταδύσει δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο της επιφάνειας παρά μόνον αν αναδυθεί και προεκβάλλει την κεραία του, με κίνδυνο πάντα να εντοπιστεί από τους εχθρικούς δορυφόρους που σαρώνουν τους ωκεανούς. Ωστόσο οι δέσμες των ELF κυμάτων, που αντανακλώνται από το «ιονοσφαιρικό κάτοπτρο» του HAARP, μπορούν να διαπεράσουν το νερό, επιτρέποντας έτσι την πολυπόθητη επικοινωνία με τα υποβρύχια.

Ο εντοπισμός και η επικοινωνία με τα υποβρύχια αποτελεί μονάχα την κορυφή του παγόβουνου των εφαρμογών του HAARP. Σύμφωνα με ένα εμπιστευτικό εσωτερικό έγγραφο του Πενταγώνου «το πρόγραμμα HAARP έχει ως αντικείμενο, τον έλεγχο διαφόρων φυσικών χαρακτηριστικών της ιονόσφαιρας γα τη βελτίωση των στρατιωτικών συστημάτων διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών». Η πολέμια ωστόσο του HAARP Κλερ Ζίκουρ επιμένει: «Ο στρατός θα δώσει στην ιονόσφαιρα μια μεγάλη κλωτσιά για να δει τι θα συμβεί». Το HAARP χαρακτηρίζεται από τους πολέμιους του ως ένας «ουρανοθραύστης» (skybuster) με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Αν και το αμερικανικό Πεντάγωνο αρνείται την άμεση ανάμειξη του στο πρόγραμμα και υποβαθμίζει τη σημασία του, εντούτοις το DoD (Department of Defense) αναγκάστηκε να δώσει στη δημοσιότητα ορισμένες εφαρμογές του.

► Το HAARP δίνει την δυνατότητα στον αμερικανικό στρατό να εκμεταλλευτεί το φαινόμενο του ηλεκτρομαγνητικού παλμού (EMP) στην ατμόσφαιρα, που μέχρι σήμερα μπορούσε να παραχθεί μόνο με πυρηνική έκρηξη. Ως γνωστόν ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός μπορεί να καταστρέψει κάθε ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό σύστημα

► Δίνει την ευκαιρία για αντικατάσταση των συστημάτων επικοινωνιών των υποβρυχίων, που βρίσκονται στο Μίτσιγκαν και το Ουισκόνσιν, με πιο σύγχρονη τεχνολογία.

► Μπορεί να αντικαταστήσει τα συστήματα ραντάρ «πέρα από τον ορίζοντα».

► Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρακώλυση και την καταστροφή των εχθρικών τηλεπικοινωνιών σε μια μεγάλη περιοχή, εξασφαλίζοντας όμως ταυτόχρονα τη λειτουργία των φίλιων στρατιωτικών συστημάτων.

► Καθιστά  εφικτή την γήινη τομογραφία, τα αποτελέσματα της οποίας αναλύονται από τους υπερυπολογιστές EMASS και CRAY και παρέχουν πληροφορίες για υπόγεια πυρηνικά εργαστήρια ή χώρους αποθήκευσης πυρηνικών όπλων, που απαραίτητες για τον έλεγχο των συνθηκών Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (ΝΡΤ).

► Προσφέρει τη δυνατότητα ανεύρεσης πετρελαίου, φυσικού αερίου και κοιτασμάτων μετάλλων σε μια μεγάλη περιοχή έρευνας.

► Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση αεροσκαφών και πυραύλων που πετούν σε χαμηλό ύψος και δεν εντοπίζονται από τα ραντάρ.

► Έχει τη δυνατότητα να εξακριβώσει την ταυτότητα των βλημάτων με πυρηνικές κεφαλές από τα παραπλανητικά βλήματα, μέσω ηλεκτρομαγνητικής φασματικής ανίχνευσης.

Όλες οι παραπάνω δυνατότητες του HAARP καθιστούν απαρχαιωμένες μια σειρά από στρατιωτικές τεχνολογίες (π.χ. τα ραντάρ) και, φαινομενικά τουλάχιστον, ικανοποιούν όλους όσους υποστηρίζουν τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών, εφόσον το πρόγραμμα στοιχίζει πολύ λιγότερο από τα δισεκατομμύρια δολάρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο στην ανάπτυξη και συντήρηση των άλλων αμυντικών τεχνολογιών. Επίσης το HAARP θεωρείται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στο ευρύτερο πρόγραμμα του Πολέμου των Άστρων, που συνεχίζει να εξελίσσεται στο πρόσωπο πλέον μιας περιορισμένης αντιβαλλιστικής προστασίας.

Πέρα όμως από τις συμβατικές στρατιωτικές κι επιστημονικές εφαρμογές, το HAARP έχει και μια σειρά άλλων εξωτικών δυνατοτήτων που εξάπτουν τη φαντασία ακόμη και των πιο ψύχραιμων ερευνητών του χώρου της μυστικής τεχνολογίας.

Πιο αναλυτικά λοιπόν το HAARP μπορεί να έχει τις παρακάτω εξωτικές εφαρμογές:

► Η εκπομπή τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην ιονόσφαιρα μπορεί να την ωθήσει να συμπεριφέρεται σαν μια τεράστια κεραία κυμάτων ELF,  που είναι σε θέση να πραγματοποιήσει διεισδυτικές «τομογραφίες» του υπεδάφους της γης. Με άλλα λόγια, ακτινοβολώντας κύματα εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων από τον ουρανό προς τη γη, είναι δυνατόν να σχηματιστεί εικόνα για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της.

► Η «θέρμανση» τμημάτων της άνω και κάτω ιονόσφαιρας για το σχηματισμό εικονικών «κατόπτρων» και «φακών» που ανακλούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία πολλών φασματικών περιοχών (συχνοτήτων), επιτρέπει την ανίχvευση και τον εντοπισμό των «αόρατων» αεροσκαφών στελθ καθώς και των πυραύλων κρουζ.

► Η δημιουργία μας «ουράνιας ασπίδας», που θα είναι σε θέση να καταστρέφει τα βαλλιστικά βλήματα μέσω της υπερθέρμανσης των ηλεκτρονικών συστημάτων καθοδήγησής τους, καθώς αυτά θα διέρχονται μέσα από τα ισχυρά ηλεκτρομαγνητκά πεδία που έχουν δημιουργηθεί στην ιονόσφαιρα.

► Η διαχείριση και ο επηρεασμός εντοπισμένων καιρικών φαινομένων, με την πρόκληση διαταραχών όπως πλημμύρες, καταιγίδες, τυφώνες κ.α. που μπορούν να αξιοποιηθούν στρατιωτικά (βλέπε κλιματολογικός πόλεμος).

► Η σταδιακή και επιλεκτική θέρμανση ενός συγκεκριμένου τμήματος του γήινου φλοιού, έχει ως αποτέλεσμα η εκτόνωση αυτής της απορροφημένης ενέργειας να γίνεται με την μορφή σεισμικής και ηφαιστειακής δραστηριότητας (σεισμικός πόλεμος).

Όλες αυτές οι εφαρμογές αναμένεται να έχουν τρομακτικές επιπτώσεις στην ούτως ή άλλως ευαίσθητη ισορροπία της ιονόσφαιρας. Στο άρθρο HAARP: Ο Βανδαλισμός στον Ουρανό, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Δεκέμβριος 1995 - Ιανουάριος 1996, του αυστραλέζικου περιοδικού NEXUS, έχουμε τις απόψεις ορισμένων επιστημόνων για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις του προγράμματος στην πλανητική ισορροπία.  Σύμφωνα με την αμερικανίδα φυσικό δρ. Ελίζαμπεθ Ράουσερ είναι εγκληματικό «να διοχετεύεται τρομακτική ποσότητα ενέργειας μέσα σε ένα φοβερά λεπτό μοριακό σχηματισμό, που περιλαμβάνει τα πολυστρώματα που ονομάζουμε ιονόσφαιρα». Από την πλευρά του ο φυσικός δρ. Ντάνιελ Γουίντερ υποστηρίζει ότι ο συνδυασμός των υψηλής συχνότητας εκπομπών του HAARP με τα ΕLF κύματα θα έχει πολλές παρενέργειες, με κυριότερη τον αποσυγχρονισμό του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της γήινης βιόσφαιρας.

Επίσης ο Ντέιβιντ Γιάροου, ηλεκτρονικός ερευνητής του Πανεπιστημίου Άλμπανι (Νέα Υόρκη), υποστηρίζει ότι το HAARP θα έχει σοβαρές επιδράσεις όχι μόνον στην ιονόσφαιρα αλλά και στο μαγνητικό πλέγμα της Γης: «Το HAARP δεν θα ανοίξει ΄τρύπες΄ στην ιονόσφαιρα. Αυτό είναι επικίνδυνα υποτιμητικό του τι θα προξενήσει μια ακτίνα γιγαβάτ του HAARP».  Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το HAARP «θα πάλλει κάθε χορδή της Γαίας με άγριες, άτακτες, μη αρμονικές υψηλές συχνότητες. Αυτές οι θορυβώδεις ωθήσεις θα προκαλέσουν δονήσεις στη γεωμαγνητική ροή».

Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις είναι φανερό ότι το κύριο βάρος της λειτουργίας του HAARP έχει δοθεί στην ανάπτυξη κλιματολογικών και σεισμικών όπλων. Το πρόγραμμα HAARP δεν είναι το μοναδικό του είδους. Από το 1948 έλαβαν χώρα περάματα κάτω από τον γενικό χαρακτηρισμό, Active Ionospheric Experiments. Μερικές από τις πολλές κωδικές ονομασίες ήταν: EXCEDE, RED AIR, CHARGE IV, RIME, CRRES, WISP, ACTIVE, HIPAS, RADC, AIM. Τα κλιματολογικά όπλα έχουν μακρά ιστορία. Σκοπός τους ήταν η εκμετάλλευση των καιρικών φαινομένων ως τακτικό πλεονέκτημα για τον επιτιθέμενο ή την καθήλωση του εχθρού εξ αιτίας της τεχνητής κακοκαιρίας. Για τους ίδιους λόγους πραγματοποιήθηκαν και μια σειρά από σεισμικά πειράματα, σπουδαιότερο των οποίων υπήρξε το πρόγραμμα με την κωδική ονομασία PRIME ARGUS.

Αν και το HAARP αποτελεί τον ισχυρότερο «πομπό» του είδους του (3.000 φορές ισχυρότερος από τον μεγαλύτερο πομπό στον κόσμο), εντούτοις δεν είναι και μοναδικός. Παρόμοιες, αλλά μικρότερες εγκαταστάσεις υψηλής συχνότητας «ιονοσφαιρικών θερμαστών» υπάρχουν στο Τρόμσο της Νορβηγίας, στο Αρεσίμπο του Πουέρτο Ρίκο, στο Φέρμπανκ της Αλάσκα, στο Νίζνυ-Νοβγκορόντ της Ρωσίας, στην Ντουσαμπέ του Τατζικιστάν και στο Χάρκοβο της Ουκρανίας.  Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, αλλά και των κυβερνήσεων, για τέτοιου είδους τεχνολογίες είναι έντονο και ιδιαίτερα μυστικοπαθές. Η μυστικοπάθεια αυτή, που χαρακτηρίζει τους εμπλεκόμενους στο HAARP, αιτιολογείται κυρίως από τη Σύμβαση Απαγόρευσης Περιβαλλοντικών Τροποποιήσεων του 1977 (EMC ή Enviromental Modification Convention), η οποία απαγορεύει κάθε στρατιωτική ή εχθρική χρήση του περιβάλλοντος με τεχνικές διαμόρφωσής του. Έτσι αιτιολογείται γιατί το αμερικανικό Πεντάγωνο  προσπάθησε να αποσιωπήσει την εμπλοκή του στο HAARP.

Από κάθε άποψη το HAARP αποτελεί μια τεράστια πηγή ηλεκτρομαγνητικής μόλυνσης που απειλεί το περιβάλλον και την υγεία των έμβιων όντων. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ένας αριθμός από μελέτες σε Ευρώπη και ΗΠΑ έχουν συνδέσει την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες με μια σειρά από προβλήματα υγείας. Έτσι λοιπόν οι επιδράσεις της λειτουργία του HAARP πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό είναι ποικίλες και σοβαρές. Ξεκινώντας από μια απλή κόπωση, υπνηλία ή ευερεθιστότητα και καταλήγουν μέχρι την απώλεια μνήμης, την αύξηση του σακχάρου και της χοληστερίνης στο αίμα, την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και των καρδιακών παλμών, τη λευχαιμία, τον καταρράκτη και τον καρκίνο! Μια από τις σοβαρότερες επιδράσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας του HAARP είναι η διατάραξη της χημείας του ανθρώπινου εγκεφάλου και κατ' επέκταση των εγκεφαλικών κυμάτων.

Μάλιστα η συγκεκριμένη εκπομπή του HAARP στα 435 ΜΗΖ δημιουργεί μια σειρά προβληματισμών αλλά και απίθανων συμπτώσεων, αν βέβαια μπορεί κανείς να τις θεωρήσει έτσι. Ενώ ο «Πόλεμος των Άστρων» απαίτησε συχνότητες 1.000-1.200 ΜΗΖ για τις ανάγκες του (δορυφορικές επικοινωνίες κ.α.), η εμφάνιση της συχνότητας των 435 ΜΗΖ μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτή χρησιμοποιείται αποκλειστικά για πειράματα ελέγχου του νου (Mind Control), αφού είναι πλέον γνωστό ότι οι συχνότητες 400-450 ΜΗΖ είναι υπεύθυνες για τη σωστή λειτουργία της ανθρώπινης συνείδησης. Επιπλέον η συχνότητα των 435 ΜΗΖ είναι ίδια με αυτήν που ακτινοβολεί ο Γαλαξίας και επίσης έχει ανιχνευθεί στις συχνές εμφανίσεις των UFO! Πρόκειται απλά περί συμπτώσεων ή μήπως τα παραπάνω έρχονται ως επιβεβαίωση της προχειρογραμμένης πινακίδας που τοποθετήθηκε στην αρχή των εργασιών της εγκατάστασης του HAARP στην Αλάσκα: ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΞΩΓΗΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ (TOP SECRET GOVERMENT EXTRATERRESTRIAL PROJECT).

Το HAARP έχει προκαλέσει ποικίλες και σοβαρές αντιδράσεις τόσο στην κοινή γνώμη, όσο και σε ευαίσθητα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, κυρίως στις ΗΠΑ. Οι μεγαλύτερες ανησυχίες εστιάζονται γύρω από τις οικολογικές επιπτώσεις που θα έχει η λειτουργία του προγράμματος. Αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εκπομπή τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας (η ισχύς εξόδου του πομπού του HAARP είναι περίπου 3.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή των ισχυρότερων εμπορικών ραδιοφωνικών σταθμών), μπορεί να έχει καταστροφικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες γα τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας. Εξάλλου ο ίδιος Ίστλουντ είχε επισημάνει ότι δεν έχει λειτουργήσει κατά το παρελθόν πομπός τέτοιας ισχύος σ' αυτή την περιοχή συχνοτήτων (2,8-10 MHz) και ότι τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά.  Προειδοποίησε μάλιστα ότι η λειτουργία της εγκατάστασης δεν πρέπει να αρχίσει προτού μελετηθούν ο επιπτώσεις της στο περιβάλλον, πράγμα που δεν έγινε ποτέ.

Η ιονόσφαιρα αποτελεί σαφώς το πρώτο τμήμα του περιβάλλοντος που επηρεάζεται άμεσα από το HAARP. Αυτή είναι ένα ευαίσθητο στρώμα, που μεταβάλλεται ανάλογα με τη μέρα ή τη νύχτα, τη διακύμανση του γήινου μαγνητικού πεδίου και την ηλιακή δραστηριότητα (ηλιακές κηλίδες). Αποτελείται από τέσσερα στρώματα, που υψώνονται από 56-800 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης. Σ' αυτό το ύψος οι υπεριώδεις ακτίνες και οι ακτίνες Χ του ήλιου, μετατρέπουν τα ουδέτερα άτομα των αερίων σε ιόντα και ελεύθερα ηλεκτρόνια (φαινόμενο ιονισμού). Η θερμοκρασία των ηλεκτρονίων στην Ιονόσφαιρα κυμαίνεται από -54 έως +150 βαθμούς Κελσίου.

Το HAARP κατά τη λειτουργία του αυξάνει τη θερμοκρασία συγκεκριμένου τμήματος της ιονόσφαιρας κατά +23 βαθμούς Κελσίου και για διάρκεια πάνω από 3 μήνες. Ακόμη ούτε οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν μπορούν να συμφωνήσουν σχετικά με το τί μεταβολές μπορεί να προκαλέσει αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας! Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ακόμη και μια μικρή διαταραχή της ιονόσφαιρας έχει ως αποτέλεσμα το πάγωμα όλων των ασύρματων επικοινωνιών στον πλανήτη, αφού ως γνωστόν, τα ραδιοφωνικά κύματα αντανακλώνται από την ιονόσφαιρα και μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις.

Πέρα από την ιονόσφαιρα άμεσο κίνδυνο από τη λειτουργία του HAARP διατρέχει το ευαίσθητο οικοσύστημα της Αρκτικής, αφού καθημερινά καταναλώνονται 95 τόνοι πετρελαίου για να τροφοδοτηθούν με ισχύ οι εγκαταστάσεις, χωρίς να υπολογίσουμε το καυσαέριο από τις κινήσεις των οχημάτων και τα απόβλητα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Επίσης καθημερινά εκλύονται στην ατμόσφαιρα 1,8 τόνοι οξειδίων του θείου και 14 τόνοι οξειδίων του αζώτου. Η επιβάρυνση ωστόσο του περιβάλλοντος σε τοπικό επίπεδο, που κάνει δικαίως τους οικολόγους της Αλάσκα να ανησυχούν, δεν είναι τίποτα σχετικά με τις διαταραχές που προκαλεί η λειτουργία του HAARP σε πλανητικό επίπεδο.

Όχι αναίτια εκφράζονται σοβαροί φόβοι ότι ο επηρεασμός του γήινου μαγνητικού πεδίου από το HAARP θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια προσανατολισμού των ζώων και κυρίως των μεταναστευτικών πτηνών  και  ίσως ορισμένων ανθρώπινων δραστηριοτήτων (λειτουργία πυξίδων κ.α.). Ανάμεσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τον κίνδυνο που διατρέχουν τα αεροσκάφη που εκτελούν τακτικά δρομολόγια και διέρχονται πλησίον της περιοχής του HAARP. Γι αυτό το σύστημα του HAARP περιλαμβάνει αυτόματη διάταξη αναστολής της λειτουργίας του πομπού μόλις εντοπιστεί κάποιο αεροσκάφος στη περιοχή του το AAR (Aircraft Alert Radar), καθώς στην περιοχή την εγκαταστάσεων πετούν καθημερνά 12-20 αεροσκάφη σε τακτικά δρομολόγια.

Επίσης μπορεί να προκληθεί διακοπή καρδιακών βηματοδοτών, ανάφλεξη στα συστήματα φόρτωσης και μεταφοράς καυσίμων, να προκαλέσει την ανάφλεξη πυρομαχικών, πυροδότηση πυροσωλήνων και ηλεκτρονικών πυροκροτητών και πλήθος άλλων φαινομένων. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που το Πεντάγωνο με ανακοίνωσή του απαγορεύει ρητά να βρίσκεται κοντά στον πομπό οποιαδήποτε στρατιωτική εγκατάσταση.

Αν και το ζήτημα των επιπτώσεων του HAARP στην ιονόσφαιρα και το περιβάλλον δεν έχει ακόμα διερευνηθεί, ωστόσο οι επιστήμονες προχώρησαν ανεύθυνα στη λειτουργία του, πράγμα που κάνει τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν το HAARP με δικαιολογημένη νευρικότητα. Όπως άλλωστε καταγγέλλει χαρακτηριστικά ο Ρίτσαρν Γουίλιαμς, φυσικός στο Πρίνστον, «οι ενέργειες αυτές είναι ανεύθυνες πράξεις ενός παγκόσμιου βανδαλισμού». ’νοιξε άραγε το σύγχρονο «κουτί της Πανδώρας»;